قهوت سرد نشه

نوشته ی چهارشنبه ی هفته ی پیش

صبح امروز اتاقمو مرتب کردم رفتم یه دوش حسابی گرفتم لباسای خوشگلمو پوشیدم کلی لاک ریختم روی تختم یه دونه از اون لاک قرمز خوشگلاش رو انتخاب کردم زدم دو تا کش قرمز برداشتم مامان که نمازش تموم شد داشت الله اکبر رو میگفت رفتم جلوش نشستم گفتم باید موهای منو ببافی فرق موهامو باز کرد دو طرفه بافت 

قهوه جوش به جوش اومده یه قهوه ی دبش فرانسه تو فنجونای ست مامان که همیشه میترسه بشکونمش میریزم روی میز میزارم پرده های اتاقمو کنار میزنم پنجره ی اتاقو تا صد و هشتاد درجه باز میکنم هوا خوبه دیشب کلی بارون اومده بود هوا بوی بارونو میداد به سفارش مامان جورابای کامواییمو پام میکنم که از پا سرما نخورم میام رو صندلی چرخ دار ولو میشم تو عالمه هپروت انقد خودمو چرخ میدم چرخ میدم که یهو یادم میفته ای دل غافل قهوت سرد شد یه قلوپ که از قهوه میخورم بد جور هوای غوغای ستارگان رو میکنم به عشق خودم پا میشم نت رو روی پاپیت میزارم چند بار تپینگ میکنم بعدش آرشم  رو روی سیم "ر" میزارمو میزنم

می فا سل فــــــــــــــــــــا سل فـــــــــــــــــــا سل مـــــــــــــــــــی ...

همه چی خوبه این روزا همه چی خوبه رضا وارد اتاق میشه بهش میگم دیدی چه پیشرفتی کردم تازه شونزده اسفند کنسرت دارم یه چشم ابرو میاد یعنی شاهکار کردی فکنم صد دفعه تالا اینو گفتم البته به غیر از اینجا

خلاصه انقد مشغول حرف میشم که قهوم سرد میشه.

پ.ن1:پاپیت منظورم پایه ی نت

پ.ن2:تپینگ انگشت گذاری روی سیم

پ.ن3:رضا برادرم