گذشت سال

ساعت نزدیک سه بامداد و من ته دلم آشوب وقتی شبا خوابم نمیبره مجبورم شب زنده داری کنم عادت به قرص اینام ندارم اینکه با شب زنده داری یاد سالهای خیلی سال میفتم اینکه شبا بیدار میموندم بدون اینکه به عاقبتش فک کنم ولی خیلی خوب خوش ردشد بارسال نه پیارسال اواخر بهمن ین پستو گذاشتم

' من امسال هیچ خاطره ای از ماندگار ترین لحظاتم نداشتم نه از نیمه های اولش! و...'هنوزم یادمه این جمله رو : اندکی از خاطره هایی که تو ذهنم جرقه میزنه یاد آور تمام لحظات سال پیش بوده . من سه سال و دو ماه که دارم وبلاگنویسی میکنم این رسم هر سال من که آخر سال از بهترین های اون سال خاطره مینویسم بهترین هدیه ای که گرفتم بهترین مسافرتی که رفتم و ... بایگانی میکنم توی برچسب ها به اسم بازی وبلاگی حتی یادمه یکی از لینکامم گفت از بدترین ها هم بنویس جذاب میشه من تو جوابم گفتم سال دیگه وکجا بودی که سال بعدش رو ببینی(تو رو خدا اگه کسی اینجا رو میخونه خواننده ی خاموشمه بهم بگه)

 متاسفانه سال نود و یک واسم خوب نبود به خاطره همین تصمیم بر این شد عهدی با خود ببندیم که امسال خوب باشد و بهترین هایش بازگو شود وخوشبختانه بستیم و در این پروژه ی عظیم به موفقیت رسیدیم البته بماند از پاییز نو و دو ولی درکل سه فصلش عالی گذشت چون کم کم داره خواب به چشمامون میاد بهترین های نود و دو رو فردا آپ میکنم

 پ.ن:شاید نوشته های خاطره وارم برای کسی جذاب نباشه ولی برعکس دلنوشته هام که تو انشای مدرسه حرف اول میزنه خاطره هام واسم جذاب تره کسی که تو عمق حال و احوال من باشه میفهمه که اینا سلسله وار بهم متصلش                                                                                                                                                                                                                             شب خوش